غزاله سعادتی : جاوید مجلسی ساز هورن را در سال ۱۳۴۱ با ورود به هنرستان موسیقی نزد مرتضی حنانه آموخت و در سال ۱۳۴۶ وارد ارکستر سمفونیک تهران شد. او سالها به عنوان مدرس هورن در هنرستان‌های موسیقی مشغول به تدریس بوده است و این هنرمند در سال ١٣٧٣ به مدت دو سال رهبری و نوازندگی در ارکستری با عنوان رودکی را به عهده داشت. او معتقد است « ارکسترها خیلی ضعیف هستند؛ ما الان نوازنده های خوبی داریم ولی در ارکسترها از حضور آنها استفاده نمی شود و ارکسترها تبدیل به ارکستر نوجوانان شده است. »
با این هنرمند پیشکسوت گفتگویی انجام دادیم که در ادامه می خوانید
به عنوان سوال اول، هنرستان های موسیقی بعد از شیوع بیماری کرونا در چه وضعیتی قرار دارند؟
هنوز صد در صد کلاس ها باز نشده اند ولی من سعی می کنم کلاس ها به صورت حضوری برگزار شود البته پروتکل های بهداشتی را کاملا رعایت می کنیم. سازهای بادی به صورتی است که هنرجو حتما باید به صورت حضوری در کنار استاد آموزش ببیند. همچنین در هنرستان موسیقی برای این نوع سازها فقط هشت نفر سر کلاس ها حضور پیدا می کنند که با هر کدام جداگانه کار می کنیم. هنرجویانی که تازه این سازها را انتخاب کرده اند باید از نزدیک با استاد در ارتباط باشند زیرا آموزش این سازها فقط با آموزش حضوری میسر می شود. در هنرستان های موسیقی سعی کردیم هنرجویان از درس ها عقب نمانند و در شرایط بحرانی هم بتوانند راه خود را ادامه دهند. متاسفانه آن طور که باید به پیشرفت در هنرستان اهمیت نمی دهند و نباید درباره موسیقی تبلیغ کنیم ولی خوشبختانه خواستگاه موسیقی زیاد شده است و نسبت به چند سال اخیر آگاهی مردم نسبت به موسیقی بیشتر شده است.
کمی درباره اهمیت سازهای بادی صحبت کنید
من چندین سال است که در این حوزه آموزش می دهم و وضعیت آموزش سازهای بادی نسبت به قبل خیلی بهتر شده است و هنرجویان بسیاری مراجعه می کنند که این نوع سازها را یاد بگیرند. البته بسیاری از سازها اساتید ماهر ندارند در حالیکه باید این سازها به درستی آموزش داده شوند. همچنین این سازها جایگاه اصلی خود را در ارکسترها پیدا کرده اند، البته الان بسیاری از هنرجویان زمانیکه دیپلم می گیرند، به خارج از کشور می روند و در آن جا ماندگار می شوند. در گذشته هنرجویان به دانشگاه‌های خارج از کشور می رفتند و بعد از گذراندن دوره های عالی به ایران برمی گشتند و نقش مهمی در آموزش داشتند، ولی در حال حاضر ،بسیاری از این هنرجویان به خاطر اینکه در کشور خودمان به موسیقی اهمیت نمی دهند به خارج از کشور می روند و متاسفانه ما دیگر نمی توانیم از هنر آنها استفاده کنیم.
وضعیت فعلی ارکسترها را چطور ارزیابی می کنید؟
متاسفانه ارکسترها خیلی ضعیف هستند. ما الان نوازنده های خوبی داریم ولی در ارکسترها از حضور آنها استفاده نمی شود و ارکسترها تبدیل به ارکستر نوجوانان شده است، باید در ارکسترها از حضور موسیقیدان هایی استفاده کنند که سالها در این زمینه فعالیت کرده اند ولی همان طور که شاهد هستیم هیچ وقت در ارکسترها کار به دست کاردان سپرده نمی شود.
چه پیشنهادی برای بهبود وضعیت ارکسترها دارید؟
موضوع مهم این است که خود مسئولین، رهبر ارکسترها را انتخاب می کنند در صورتیکه اصلا نباید به این شیوه پیش رویم؛ یعنی باید ارکستری درست کنند و نوازنده هایی که سالها کار کرده اند را دعوت کنند و حقوق مناسبی برای آنها در نظر بگیرند، بعد از آن شورای فنی ارکسترها را تشکیل دهند که این شورای فنی با حضور موسیقیدان های برجسته باشد، سپس خود شورا با رهبرهای مختلف وارد مذاکره شوند. زمانیکه اول رهبر را انتخاب می کنند آن رهبر در ابتدا سنگ خودش را به سینه می زند و به دنبال مزایای خودش است پس باید کاملا برعکس عمل کنیم. در ارکسترها باید تغییرات اساسی صورت گیرد،زیرا مسئولین اطلاع درستی از ارکسترها ندارند و نمی دانم چرا از حضور آهنگسازان در شورای ارکسترها استفاده می کنند زیرا باید از حضور نوازندگان مطرح در شوراها استفاده کنند ؛ آن نوازنده سالها در ارکسترهای مختلف کار کرده و می داند یک ارکستر چه نقاط قوت و ضعفی دارد.
صحبت پایانی...
امیدوارم در دولت جدید بیشتر به موسیقی توجه شود و وزیر جدید فرهنگ و ارشاد اسلامی ، فکری برای ارکسترها کند تا شاهد شکوفایی آنها باشیم.
